کنترل کننده منطق قابل برنامه ریزی: راه حل های اتوماسیون قابل اعتماد برای فرآیندهای پیچیده صنعتی

با توجه به اتوماسیون صنعتی، کنترل کننده های منطق قابل برنامه ریزی (PLC) یکی از نوآورانه ترین و همچنین قابل اعتمادترین پیشرفت هایی است که می توان به ویژه در این عصر فناوری خریداری کرد. این دستگاه ها در کاربرد خود مدیریت فرآیندهای صنعتی پیچیده را تغییر داده اند که درجات بالایی از دقت، اثربخشی و تطبیق پذیری را ارائه می دهند. در این مقاله، فناوری PLC در رابطه با اهمیت، کارکرد کاری و کاربرد آن در صنایع مختلف مورد بررسی و توضیح قرار خواهد گرفت.

اصول کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی

ماهیت اساسی هر PLC این است که یک کامپیوتر دیجیتال است که برای استفاده در یک محیط صنعتی طراحی شده است. آنها می توانند به طور فعال در اتوماسیون کارخانه در کنترل پردازش و مدیریت سازه های مکانیکی با استفاده از ترکیب سخت افزار-نرم افزار استفاده شوند. در مقایسه با سیستم های کنترل رله قدیمی، PLC ها چکش خواری و انعطاف پذیری بیشتری را ارائه می دهند که به آنها امکان می دهد در محیط های صنعتی جدید به خوبی جا بیفتند].

عناصر اساسی کنترل کننده های منطقی قابل برنامه ریزی

یک PLC استاندارد شامل چندین ماده حیاتی است:

واحد پردازش مرکزی (CPU): منطق کنترل PLC و عنصر پردازش سیگنال I/o که ماژول کنترل PLC است.

حافظه: مکانی است که تمامی برنامه ها و اطلاعات مورد نیاز در فعالیت های در حال اجرا از جمله برنامه کاربر، برنامه سیستم و همچنین داده های دستگاه ورودی/خروجی در آن ذخیره می شود.

منبع تغذیه: این قطعه با تامین انرژی الکتریکی عملکرد PLC و سایر دستگاه های مرتبط با آن را تسهیل می کند.

ماژول های ورودی/خروجی (I/O): وسیله ای برای ارتباط با PLC و همچنین پذیرش ورودی هایی مانند سیگنال ها و خروجی های حسگر برای ارسال به محرک ها و دستگاه های کنترل مشابه را فراهم می کند.

رابط های ارتباطی: این امکان را به PLC می دهد تا در سیستم ها و شبکه های پیشرفته تر ادغام شود و با دستگاه های مختلف برای انتقال داده ها و اطلاعات و ارتباطات تعامل داشته باشد.

چگونه کار از طریق کنترلرهای منطقی قابل برنامه ریزی انجام می شود؟

یک PLC بر روی یک چرخه عملیاتی تعریف شده کار می کند که یک چرخه مداوم است که از سه فاز اساسی تشکیل شده است:

Input Scanning: فرآیند تعیین وضعیت همه دستگاه‌های موجود در ورودی مانند سوئیچ‌ها و سنسورها و فرآیند در ابتدای هر چرخه انجام می‌شود.

اجرای برنامه: پس از دریافت ورودی، فضای ذخیره سازی اختصاصی در CPU انتخاب می شود که در آن اطلاعات به برنامه ذخیره شده در آن وابسته است و عملیات منطقی انجام می شود.

اسکن خروجی: اطلاعات حاصل از اجرای برنامه در تغییر اطلاعات مربوط به مکانیسم های راه اندازی خروجی، مانند سوپاپ ها و موتورها استفاده می شود.

این چرخه عملیاتی به‌سرعت انجام می‌شود، بنابراین PLC را قادر می‌سازد تا بر روی موقعیت‌ها در زمان واقعی عمل کند و در عین حال از عملکرد دقیق و مناسب برای یک فرآیند صنعتی خاص اطمینان حاصل کند.

در صحنه صنعتی، کنترل‌کننده‌های منطقی قابل برنامه‌ریزی بسیار رایج هستند و به ایجاد نوآوری و کارایی در مجموعه‌ای از صنایع کمک می‌کنند. افزایش کارایی که با توانایی خودکارسازی مطمئن و دقیق حتی رویه‌های پیچیده‌تر همراه است، در واقع نحوه عملکرد بیشتر صنایع را متحول کرده است، بنابراین راه را برای حالت‌های بهتر و کارآمدتر هموار می‌کند.